Ilse maakt haar droom waar

De kracht van tekensessies

Eén ding wist Ilse zeker: ze wilde danseres worden. Rond haar vijftiende kwam ze bij mij in de praktijk omdat ze het moeilijk had. Ze zat op de middelbare school en had weinig aansluiting met anderen. Haar sociale angst was groot en haar energiepeil erg laag. Diverse onderzoeken boden geen medische verklaring voor haar klachten. Als jongste van drie zussen leefde ze samen met haar moeder; haar vader was nauwelijks in beeld.

Omdat praten voor Ilse lastig was, begonnen we direct te tekenen. Vaak antwoordde ze zachtjes "ik weet het niet" als ik haar iets vroeg, waarna ze stil bleef. Later bleek dat dit antwoord haar rust gaf, omdat het ervoor zorgde dat de aandacht snel van haar werd weggeleid in sociale situaties.

Tijdens éen van de sessies gaf ik haar de opdracht om zichzelf te tekenen, terwijl ze danste. In haar tekening verscheen een danseres in de natuur, gehuld in een prachtige rode jurk. Wat opviel, was dat het gezicht van de danseres geen zintuigen had: geen ogen, neus of mond. Alleen haren, symbool voor kracht, en de rode jurk, die kracht uitstraalde. Voor Ilse had de kleur rood echter een andere betekenis; door haar sociale angst bloosde ze snel als iemand haar aansprak. Reizen met de bus naar school was bijvoorbeeld een no-go voor haar. 

De danseres raakt met haar rode mouw, de zon achter haar. De zon die staat voor kracht, warmte en groei. Ze staat op 1 been voor de danseres een mooie pose, voor Ilse in het dagelijks leven een instabiele houding. De achtergrond is gevuld met natuur, dit zegt onder andere dat er steun en bedding is in haar leven. Maar we zien ook open ruimte, dat wat nog niet ingevuld is. Voor Ilse was het een eye opener, die haar blij maakte, maar ze kon het nog niet voelen. We gingen onderzoeken wat die steun was en hoe ze die kon ervaren.

We maakten samen veel tekeningen, variërend van energietekeningen tot tekeningen over haar verleden en relaties. Steeds zag ik de kracht in Ilse’s tekeningen, door het kleurgebruik, de stevige lijnen die ze tekende, de druk van de potloden op papier. De kracht die zij zelf nog niet kon voelen. Maar één ding was duidelijk: ze wilde danseres worden! In de loop der tijd begon ze zelf ook in haar kracht te geloven en die kracht ook te voelen in haar lichaam. Door de tekeningen en de vertaalslag naar haar lichaam ontdekte ze steeds meer hoe sterk ze was en dat ze gezegend was met prachtige talenten.

Ze ervaarde ook hoe ontzettend streng ze voor zichzelf was, altijd opletten hoe ze zich gedroeg tussen de mensen. Ze voelde zich vaak anders dan de anderen. En ze is ook anders, ze heeft een prachtig talent en als ze danst, vergeet ze alles om zich heen en is helemaal in verbinding met haar lichaam.

Vorig jaar vertelde ze me dat ze toelatingstesten had gedaan voor dansscholen en ze werd toegelaten. Ze ging voor het allerhoogste, ze had een duidelijke voorkeur qua opleiding. Na twee jaar over havo 4 te hebben gedaan om haar energie goed te verdelen, en stappen te hebben genomen zoals zonder oortjes door de schoolgangen lopen en de bus nemen, begon ze aan havo 5.

Laatst vertelde ze me trots dat ze was aangenomen op ArtEZ in Arnhem, waar ze de dansopleiding gaat volgen. Haar droom kwam uit. Kort daarna hoorde ik dat ze ook geslaagd was voor haar examen. Ilse gaat haar droom waarmaken. De danseres in de rode jurk heeft focus gekregen.

Ik wil graag een adviesgesprek

Wil je meer weten over hoe je tekenen kunt toepassen in je praktijk of over tekentherapie? Stuur dan een berichtje naar info@tekenwijzer.nl of plan een call in voor een afspraak.